لئوناردو داوینچی هنرمند و نقاش ایتالیایی فرزند مرد ثروتمندی بود که در سا ل۱۴۵۲در (وینچی) نزدیک فلورا نس بدنیا آمد. چون پدرش از لحاظ مالی قدرت کافی دا شت لذا لئوناردو نزد پیکر تراش معروف آندرئادی ورگیو به تعلیم پرداخت در سال1483 به میلان رفت ودر آنجا سرپرستی بسیاری از امور دوک اسفورزا را بر عهده گرفت. وی در سال1502 به خدمت سزار بورژویا رفت و از طرف او بعنوا ن مهندس و معمار به بسیاری از شهر های ایتالیا سفر کرد و در بازگشت به فلورا نس چهار سال از وقت خود را صرف یکی از بهترین اثر ارزنده ا ش کرد . این اثر تصویر مونالیزا است که (لبخند ژوکوند) معروف است و بجرات می توان آ ن را با ارزش ترین تابلوی نقاشی جهان دانست . این اثر در سال 1911ازموزهء (لوور) پاریس به سرقت رفت وسروصدای عجیبی به راه انداخت. سارق یک نفر ا یتا لیا یی بود . که می گفت حس وطن پرستی و علا قه به آثار هنری ا یتا لیایی او را بر آن دا شت . که دست به چنین کاری بزند . لبخند ژوکو ند دوباره به لوور عودت داده شد . لئوناردو مردی همه فن حریف بود و در نقاشی/حجاری/معماری/مهندسی/نویسندگی/موسیقی هنر خود را به منصه ظهور رسانید . این استاد عالیقدر مدتها در فکر آن بود ماشینی بسازد که بتوان با آن پرواز کرد. یکی از ارزنده ترین آثار او آخرین شام است که بر دیوار صومعهء سا نتا ماریا در سال 1498ترسیم شده است وی سال1519 در شصت وهشت سالگی در گذشت
وینسنت ونگوگ
در سال 1851 تئودور ونگوگ (یک واعظ کلیسا ) و آنا کورنلیا کاربنتوس (دختر یک کتابفروش ) با هم ازدواج کردند . این زوج دارای شش فرزند شدند که وینسنت ویلیام ونگوگ دومین فرزند خانواده بود و در 30 ام مارس سال 1853 متولد شد. محل تولد وی در روستای زاندرت واقع در جنوب هلند است. چهار سال بعد (1857) برادر مورد علاقه وینسنت یعنی تئو به دنیا آمد. وینسنت تحصیلات ابتدایی را در 1861 شروع کرد و در مراحل بعدی تحصیل استعداد خود را در فراگیری زبانهای خارجی نشان داد (زبانهای فرانسه، انگلیسی و آلمانی) در مارس 1868 وی دانشگاه را در میانه سال تحصیلی رها کرد و به زادگاه خود بازگشت در جولای 1869 به کارآموزی در اداره مرکزی دلالان آثار هنری Goupil(در پاریس) پرداخت.
او کارش را در Hague یکی از گالری های این مجموعه به مدیریت عمویش وینسنت آغاز نمود. وی در سال 1873 به شعبه لندن این موسسه نقل مکان نمود و در آنجا بود که برخورد تماس روزانه وی با نقاشی ها و ترسیمات هنری استعداد خفته وی را در این زمینه بیدار نمود. وی در پایان کار روزانه خود به گالری ها و موزه‌های هنری لندن می‌رفت و در دل آثار نقاشی بزرگانی چون Jean-Francois Millet و Jules Breton را تحسین می‌کرد
به مرور زمان وینسنت علاقه به کار خود را ازدست داد و به انجیل روی آورد و بدین ترتیب عملکرد وی در گالری افت محسوسی نمود تا سال 1875 وی دوبار بین شعب لندن و فرانسه Goupil
نقل مکان نمود. بی قراری وی در این سالها باعث می‌شد که مدام در نمایشگاههای هنری Louvre , Salon پرسه بزند و اتاق خود را با انواع آثار هنری مدرسه Hague و هنرمندان Barbizon بیاراید.
در اواخر مارس 1876 وینسنت از Goupil جدا شد و با الهام از یک اشتیاق سوزان درونی تصمیم گرفت کشیش شود و به طور پراکنده فعالیت مختصری نیز در این زمینه انجام داد.
اما رو ح بیقرار او ، به نیت تدریس در یک مدرسه شبانه‌روزی او را مجددا به لندن کشانید و در جولای 1876 شغلی در Isleworth (نزدیک لندن ) برای آموزش و وعظ به وی پیشنهاد شد. در چهارم نوامبر همان سال ونگوگ اولین موعظه خود را ایراد کرد
در سال 1880 در کنار کشمکشی که درون اون (بین هنر و خدا ) برقرار بود ، به این نتیجه رسید که می‌تواند در کنار هنرمند بودن به خدا نیز خدمت کند.او می‌نویسد : برای درک مفهوم
پیام هنرمندان بزرگ و اساتید واقعی به شاهکارهای آنها مراجعه کنید . خواهید دید که همه پیامها به خدا ختم می‌شوند. گرچه اگر یکی آن را با نوشتن در کتابی و دیگری با ترسیم در تصویری بیان کند.
بدین ترتیب وینسنت به قصدثبت نام در دانشگاه هنر به بروکسل مراجعه کرد ولی به جای آن تصمیم گرفت به صورت مستقل و پیش خود تجربیاتی بیندوزد.
با توجه به اینکه او راهی برای امرار معاش و کسب درآمد نداشت، برادر او تئو که در شعبه پاریس Goupil خدمت می‌کرد برای او پول می‌فرستاد و این کار را تا ایان زندگی وینسنت ادامه داد.
ویسنت در سال 1881 عاشق دختر دائی خود کی وس-استرایکر شد ولی آن دختر به وی جواب رد داد. سرسختی وینسنت در جلب موافقت وی باعث درگیری والدین دختر با او شد.
این موضوع در ایمان و تقدس درونی او شکافی پدید آورد.
وینسنت در اواخر 1881 دروس متعددی را از آنتوان ماو ( یکی از اساتید مدرسه Hague ) فراگرفت. در این هفته ها آنتوان او را با تکنیکهای آبرنگ و رنگ روغن آشنا نمود.
تئو که شعبه Montmarte از مجموعه Goupil را مدیریت می‌کرد ونگوگ را با کارهای هنرمندانی نظیر Claude Monet و سایر امپرسیونیستها آشنا نمود. و در اینجا بود که او با نحوه کنترل نور و رنگ در این سبک آشنا شد. برای مدت 4 ماه ونگوگ تحت نظر Fernand Cormon آموزش دید و با هنرمندانی چون Paul Gauguin, Henri de Toulouse, Emile Bernard , ...معاشرت نمود.
کارهایی که وینسنت در پاریس انجام داد باعث اعتبار بخشیدن به نام او شد. او آغاز به فرموله کردن ایده هنری خود شد که از بررسی سبکها و آثار امپرسیونیستها به دست آورده بود..
وینسنت موضوعات نقاشی خود را از کافه ها بولوار ها و حاشیه روی سین انتخاب می‌کرد. به واسطه Georges Seurat , Paul Signac او تکنیک سایه زنی نقطه‌ای نیو امپرسیونیسم یا وینتیلیسم را ارائه کرد.او می‌گوید: آنچه در هنر امروزی ضروری است ،رنگی با ماهیتی زنده، قدرتمند و با شدت درخشندگی قابل توجه است.بدین ترتیب رنگهای روشن در کار او ظاهر شدند و ضربات قلم از پیج و شکن بیشتری در صفحه نقاشی برخوردار شدند
بعد از مدتی فعالیت موفق در فرانسه وینسنت در رابطه با تاسیس انجمنی از هنرمندان هم سبک خیال ردازی می‌کرد. در سال 1877 او نمایشی گروهی از کار دوستان هنرمند خود در نقاشی رستورانی در پاریس عرضه نمود.
در سال 1888وینسنت پاریس را به قصد Provence در جنوب فرانسه ترک کرد و چندی بعد دوست او GauGuin به وی ملحق شد. این دو هنرمند برای مدت 9 هفته به خوبی در کنار هم به خلق آثار هنری پرداختند . GauGuin
در مقابل یک گل آفتابگردان پرتره وینسنت را کشید که باعث ایجاد نزاع لفظی میان این دو هنرمند شد. این اختلاف کم کم توسعه پیدا کرد تا جاییکه در یک لحظه ونگوگ کنترل خود را از دست داد و دوستش را با یک تیغ ریش تراشی تهدید نمود و بعدا بخشی از گوش چپ خود را با تیغ کند که به بیمارستان منتقل شد.روح شیدا و بی قرار وی حتی در تیمارستان نیز گریبان او را رها نکرد و سلول خود را به یک استودیوی هنری تبدیل نمود . در طی سالی که در تیمارستان بستری بود 150 اثر هنری از خود برجای گذاشت که همه آنها را برای تئو برادرش می‌فرستاد.
در اواسط جولای وینسنت به ملاقات برادرش در پاریس رفت که در آنجا با ناخشنودی تئو در رابطه با کارهای اخیرش مواجه شد. وی تحمل این فشار عصبی را نیاورد و در 27 جولای 1890 با تفنگ به قفسه سینه خود شلیک کرد
عضو شوید
عضویت سریع
آمار
وب سایت:
آمار مطالب
آمار بازدید
